Assassin’s Creed Shadows
Η Ubisoft, επιτέλους, ανταποκρίνεται στην πολυετή… λαϊκή απαίτηση για μεταφορά της δράσης στην Ιαπωνία, κυκλοφορώντας έναν εξαιρετικά πλούσιο σε περιεχόμενο και μηχανισμούς τίτλο.
Δεν χρειάζεται και πολύ φαντασία για να συμπεράνει κανείς πως ο φυσικός χώρος δράσης μιας σειράς παιχνιδιών που αφορά μια μυστική κάστα σιωπηλών δολοφόνων είναι η εποχή της φεουδαρχικής Ιαπωνίας, όπου οι shinobi (ή ninja στη μεταγενέστερη «δυτικοποιημένη» εκδοχή τους) έφτασαν στο απόγειο της δράσης τους. Η Ubisoft, αντίθετα, χρειάστηκε κάτι λιγότερο από δύο δεκαετίες, μιας και το Assassin’s Creed περιπλανήθηκε σεναριακά από τα Ιεροσόλυμα, την αρχαία Αίγυπτο και την Ελλάδα, μέχρι την Κωνσταντινούπολη, τη Ρώμη, τη Βαγδάτη, την Καραϊβική και την Αγγλία, μέχρι να οδηγηθεί φέτος στο σημείο που ζητούσε επιτακτικά εδώ και χρόνια το φανατικό κοινό του. Άργησε;
Είναι γεγονός, πως τα τελευταία χρόνια η role-playing κοινότητα ικανοποίησε τη δίψα της για… katana, samurai και shinobi με αρκετούς τίτλους, όπως τα «Ghost of Tsushima», «Rise of the Ronin», «Like a Dragon: Ishin!», «Sekiro: Shadows Die Twice» κ.ά., το καθένα βέβαια με τη δική του διακριτή ματιά. Σε έναν… κορεσμένο, πλέον, από ιαπωνικές ιστορίες χώρο, το «Assassin’s Creed Shadows» καλείται να βρει τον προορισμό του. Το αν τα κατάφερε, θα σας αφήσουμε να το συμπεράνετε μόνοι σας, αφού διαβάσετε και τις δικές μας εντυπώσεις…
Καλώς τηνε κι ας άργησε…
Επιτέλους, λοιπόν, η Ubisoft, αφουγκράστηκε τις απαιτήσεις των φίλων της σειράς και έφερε στα ράφια των καταστημάτων τον τίτλο που μας μεταφέρει στην Ιαπωνία του 16ου αιώνα, λίγο πριν ολοκληρωθεί μια αιματηρή περίοδος για την ιστορία της χώρας, η Sengoku. Η επαφή με τους δυτικούς, το εμπόριο με τις μεγάλες αυτοκρατορίες της εποχής, τα νέα όπλα και οι πρώτες απόπειρες εκχριστιανισμού των Ιαπώνων, μέσω ιεραποστολών, οδηγούν σε μια περίοδο ανατρεπτικών αλλαγών, οι οποίες συνοδεύονται από εμφύλιες διαμάχες και την άνοδο του Oda Nobunaga στην εξουσία. Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα εξελίξεων, συναντάμε τους δύο πρωταγωνιστές του παιχνιδιού, τον Yasuke και τη Naoe. Ο πρώτος αποτελεί ένα υπαρκτό ιστορικό πρόσωπο αφρικανικής καταγωγής, που έφτασε στην Ιαπωνία ως σκλάβος των Πορτογάλων ιησουιτών ιεραποστόλων και εξελίχθηκε σε έναν θρυλικό samurai στο πλευρό του Oda Nobunaga. Η Naoe, αντιθέτως, αποτελεί δημιούργημα της φαντασίας των σεναριογράφων της Ubisoft. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ηρωίδα, η οποία μυείται από μικρή ηλικία στην τέχνη των shinobi. Στην εξέλιξη της πλοκής μαθαίνουμε σταδιακά τη μυστηριώδη ιστορία των γονιών της και πώς αυτή είναι συνυφασμένη με τη μυστική κάστα των ασασίνων.
Ποικίλο, μα οικείο gameplay
Οι πρώτες ώρες του παιχνιδιού λειτουργούν ως tutorial των βασικών του μηχανισμών και των ιδιαιτεροτήτων κάθε χαρακτήρα. Αφού περάσετε αυτή τη φάση, η εναλλαγή μεταξύ των δύο ηρώων, του Yasuke και της Naoe, είναι (σχεδόν) ελεύθερη και επαφίεται στη διάθεσή σας. Αν θέλετε ένα «τανκ» που μπαίνει σε κάθε μάχη ως μαινόμενος ταύρος κραδαίνοντας το σπαθί, το Kanabo ή το Naginata του και περνώντας κυριολεκτικά μέσα από πόρτες, τότε ο Yasuke είναι για εσάς. Ο ίδιος χαρακτήρας μπορεί να εφοδιαστεί με τόξο για να βάλει ακόμα και έφιππος, καθώς και με teppo, ένα από τα πρώτα πυροβόλα όπλα που κατέφθασαν στην Ιαπωνία μαζί με τους δυτικούς εξερευνητές. Η Naoe, στην αντίπερα όχθη, είναι αθόρυβη, μπορεί να διασχίσει μια ολόκληρη πόλη από στέγη σε στέγη, διαθέτει έναν γάντζο για γρήγορη αναρρίχηση, βόμβες καπνού, Kusarigama, Tanto, kunai και shuriken (γνωστά και ως… αστεράκια νίντζα για όσους έμαθαν τους shinobi από τις βιντεοκασέτες των ‘80s), ενώ φέρει και τη γνώριμη λεπίδα των Assassin κάτω από τον καρπό της. Ο πλούτος που προσδίδουν οι δύο προαναφερθείσες προσεγγίσεις στη μάχη είναι εντυπωσιακός, ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς και τα πληρέστατα πολλαπλά skill tree κάθε πρωταγωνιστή. Φυσικά, υπάρχουν αποστολές που βάσει σεναρίου είναι υποχρεωτικό να χρησιμοποιήσετε έναν εκ των δύο χαρακτήρων, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, όμως, η επιλογή είναι ελεύθερη (αρκεί να μην βρίσκεστε εν μέσω μάχης!). Παράλληλα, στην πορεία των περιπετειών σας θα ανακαλύψετε και πολύτιμους συμμάχους, τους οποίους μάλιστα μπορείτε να καλέσετε ως ενισχύσεις κατά τη διάρκεια μιας μάχης. Μπορείτε να τους εξελίξετε, παρέα με το κρησφύγετό σας, το οποίο παρέχει πρόσφορο έδαφος για ποικίλες παραμετροποιήσεις. Εδώ θα «εξαργυρώσετε» τα resource που έχετε συλλέξει σε υποδομές, από dojo μέχρι εργαστήρι σιδερά για την ανάπτυξη των όπλων σας. Στο «καστ» των συμμάχων σας, προσθέστε και τους scouts, οι οποίοι εντοπίζουν σημεία ενδιαφέροντος, υποκαθιστώντας τον «παραδοσιακό» αετό των προηγούμενων «Assassin’s Creed» και κλέβουν λάφυρα για την αναβάθμιση του κρησφύγετού σας.
Χάρμα οφθαλμών
Δεν θα χρειαστούν παρά λίγα λεπτά παιχνιδιού, προκειμένου να νιώσετε ανάμεικτα συναισθήματα, τα οποία παντρεύουν τον ενθουσιασμό μιας νέας εμπειρίας με την οικειότητα ενός γνώριμου μονοπατιού εξέλιξης του παιχνιδιού. Δοκιμάσαμε το παιχνίδι σε PlayStation 5 Pro και, ίσως, αποτελεί έναν από τους κορυφαίους πρεσβευτές του σε επίπεδο γραφικών. Η ποιότητα με την οποία είναι αποτυπωμένος ο μαγευτικός κόσμος της ιαπωνικής υπαίθρου ανταμείβει πλουσιοπάροχα όσους δεν δίστασαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για την αγορά της «Pro» έκδοσης της παιχνιδομηχανής της Sony. Στην οπτική «φιέστα», που λαμβάνει χώρα στην οθόνη, δεν ξέραμε πού να πρωτοξεκουράσουμε το βλέμμα μας. Συχνά πιάναμε τον εαυτό μας να χαζεύει απλά το καθηλωτικό τοπίο, το οποίο μεταμορφώνεται ριζικά, κάθε φορά που η μία εποχή του χρόνου παραδίδει τη σκυτάλη στην άλλη. Πρόκειται για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αλλαγή που μας έκανε να μη βαριόμαστε τον ούτως ή άλλως τεράστιο χάρτη του παιχνιδιού, μιας και η αίσθηση του να διασχίζεις κάθε περιοχή με διαφορετικές καιρικές συνθήκες είναι γοητευτικότατη. Τα παγωμένα νερά τον χειμώνα και τα ανθισμένα φυτά την άνοιξη δεν είναι το μόνο που φέρνει αυτός ο νέος μηχανισμός, καθώς οι επιδράσεις του είναι σαφείς και σε επίπεδο gameplay. Ολόκληρες περιοχές γίνονται δυσκολότερα ή ευκολότερα προσβάσιμες, ενώ ακόμα και ο τρόπος που κρύβεστε αλλάζει, ανάλογα με την πυκνότητα της βλάστησης, το χιόνι και τα καιρικά φαινόμενα που επικρατούν.
Τέλος, η αφθονία παράπλευρων αποστολών, φατριών που πρέπει να ξεκληρίσετε και οργανώσεων που καλείστε να εξαρθρώσετε προσθέτει τεράστια αντοχή στον χρόνο, μα ταυτόχρονα και ένα χαοτικό διάγραμμα «στόχων» που δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοδιαλέξει. Ο τίτλος, παρόλο που έχει ένα ικανοποιητικότατο κεντρικό σενάριο, επιχειρεί να εντυπωσιάσει με ένα «ανεξάντλητο» μενού από quest, γεγονός που ίσως αποπροσανατολίσει τους πιο… αρχάριους στο franchise. Μοναδικό μας παράπονο είναι πως οι διάλογοι και οι αποφάσεις που καλείστε να πάρετε σε πολλαπλά σημεία του παιχνιδιού δεν έχουν την καθολική επίδραση που θα ελπίζαμε στο σενάριο. Ίσως μας έχουν «καλομάθει» τίτλοι, όπως το «Kingdom Come: Deliverance II», όπου το σενάριο (τουλάχιστον των περισσότερων side quest) το διαμορφώνουμε, δεν το παρακολουθούμε.
