Call of Duty: Modern Warfare 3
Η σειρά «first person shooter», που αγαπήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη, επιστρέφει με ακόμα μια εκσυγχρονισμένη ματιά των Modern Warfare τίτλων του παρελθόντος, η οποία, ωστόσο, δεν τυγχάνει εξίσου θερμής αποδοχής από τους φανατικούς του είδους.
Aπό μια σειρά που μας έχει «καλομάθει» στο παρελθόν, χαρίζοντάς μας εμβληματικές single-player campaign που πάντρεψαν την κινηματογραφική αφηγηματικότητα με την καταιγιστική δράση, αναμφίβολα περιμένουμε πολλά. Η ολιγόωρη περιπέτεια που εξιστορεί το Call of Duty: Modern Warfare 3 στη φετινή έκδοσή του είναι ομολογουμένως κατώτερη των προσδοκιών. Sledgehammer Games και Activision δίνουν την εντύπωση πως έφτασαν το franchise στα όριά του, πως έδωσαν ό,τι είχαν να δώσουν στη σειρά από πλευράς δημιουργικότητας και σεναρίων, με αποτέλεσμα το νέο τους παιχνίδι να θυμίζει ξαναζεσταμένο φαγητό.
Λιγοστό και προβλέψιμο
Τα αδιαμφισβήτητα πανέμορφα γραφικά του παιχνιδιού καλούνται να δώσουν ενδιαφέρον σε ένα σενάριο που μοιάζει να γράφτηκε… σε χαρτοπετσέτα. Η πλοκή ακολουθεί το ανθρωποκυνηγητό του Ρώσου εθνικιστή Vladimir Makarov από την ειδική ομάδα κρούσης Task Force 141. Ο διαβόητος τρομοκράτης έπειτα από μια θεαματική απόδραση από τη φυλακή Zordaya στο Verdansk, ανακαλύπτει συνεχώς νέους τρόπους, για να πυροδοτήσει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, περιβαλλόμενος από τον αδίστακτο μισθοφορικό του στρατό, γνωστό ως «Konni». Flashback στο πρόσφατο παρελθόν, οικείοι πρωταγωνιστές, όπως οι John «Soap» MacTavish, Farah Karim, Kate Laswell, John Price, Alex Keller και Ghost και γνώριμες τοποθεσίες συνθέτουν ένα… déjà vu σκηνικό που είναι ευχάριστο μα όχι αλησμόνητο, μια σχεδόν τετράωρη εμπειρία που τελειώνει, αφήνοντας ανάμεικτα συναισθήματα.
«Open Combat» αποστολές
Η μοναδική απόπειρα, για να ξεφύγει ο τίτλος από τα καθιερωμένα, οι «Open Combat Missions», αν και εύστοχη ως σύλληψη, μοιάζει να υπολείπεται στην εκτέλεση. Αν αναρωτιέστε τι είναι οι «Open Combat Missions», να υπενθυμίσουμε πως μέχρι σήμερα είχαμε συνηθίσει τις γραμμικές αποστολές της σειράς «Call of Duty», με αρκετά έξυπνα σκηνοθετημένα γεγονότα να απογειώνουν την ένταση κάθε στιγμής. Πλέον, αρκετές είναι οι αποστολές που σας ρίχνουν στην καρδιά ενός μεγάλου χάρτη, ενθαρρύνοντάς σας να πάρετε πρωτοβουλία για το πώς θα προσεγγίσετε τους εκάστοτε στόχους σας. Θεωρητικά, ακούγεται δελεαστικό, μα στην εκτέλεση υπάρχουν αρκετές αστοχίες που οδηγούν περισσότερο στο συναίσθημα της εκνευριστικής αγγαρείας, παρά στην αγωνία μιας εμπόλεμης ζώνης. Ακόμα κι αν επιλέξετε μια πιο stealth τακτική, συνήθως στο τέλος θα κληθείτε να αναλώσετε άπειρους γεμιστήρες στις ορδές των αντιπάλων που νομοτελειακά θα σας αντιληφθούν. Παρ’όλα αυτά υπάρχουν ψήγματα αξιόλογων στιγμών, καθώς σε κάθε πίστα παρέχεται διάσπαρτος εξοπλισμός που θα αναθεωρήσει τα σχέδιά σας για το πώς θα καταστρέψετε έναν στόχο ή πώς θα διεισδύσετε σε μια καλά φρουρούμενη περιοχή. Θεωρούμε ότι αν δεν είχε αντιμετωπιστεί η ιδέα των «Open Combat Missions» με τόση προχειρότητα, θα είχαμε ένα πραγματικά καινοτόμο στοιχείο που θα έδινε νέα πνοή στο franchise.
Βάλτε μέσα τα… zombie!
Το ελλιπές σε διάρκεια και συγκινήσεις single-player συστατικό του παιχνιδιού έρχεται να υποβοηθήσει το Zombies mode. Σε αυτό το mode βρισκόμαστε στο 2021, όπου ο έμπορος όπλων Victor Zakhaev δεν διαχειρίζεται συνετά τα φιαλίδια με τη μυστηριώδη ουσία «Aetherium», με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας στρατιάς από ζωντανούς νεκρούς, τους οποίους καλείστε να αντιμετωπίσετε. Με αρκετές πινελιές από το επιτυχημένο Warzone DMZ αλλά και αρκετές ελαφρώς… ανιαρές περιπλανήσεις σε έναν PvE ανοιχτό κόσμο, το συγκεκριμένο mode βάζει και αυτό το λιθαράκι του στο πολυπρόσωπο προφίλ του τίτλου.
Πάντα θα υπάρχει και το multiplayer
Η εξαγορά της Activision από τη Microsoft μοιάζει να έχει ήδη ποτίσει το DNA της με τη λαχτάρα μετατροπής κάθε τίτλου σε live game, οπότε στη multiplayer πτυχή του παιχνιδιού έχει δοθεί λίγη παραπάνω… στοργή. Στη διάθεσή σας παραμένουν όλα τα όπλα για τα οποία είχατε μοχθήσει στο Modern Warfare 2. Τα κλασσικά game modes, από Team Deathmatch και Domination μέχρι Kill Confirmed, εμπλουτίζονται με νέες προσθήκες, όπως το εξαιρετικά ανταγωνιστικό Cutthroat, όπου τρεις ομάδες των τριών αναμετρώνται μέχρι τελικής πτώσης, σε έναν ιδιόρρυθμο χορό προσωρινών συμμαχιών, τακτικής και… αλληλοεξόντωσης. Στο Ground War, μια τεράστια περιοχή φιλοξενεί μια σύρραξη 32v32, παραπέμποντας περισσότερο σε Battlefield παρά σε Call of Duty.
Θύμα της επιτυχίας του
Για να μην… παρεξηγηθούμε, δεν είναι πως δεν θα περάσετε διασκεδαστικά, παίζοντας το Modern Warfare 3, ωστόσο, σίγουρα, δεν ανταποκρίνεται στη βαριά κληρονομιά που φέρει το όνομά του. Αυτή είναι ίσως κι η αιτία που έχει προκαλέσει ουκ ολίγες αρνητικές αντιδράσεις από τους φανατικούς φίλους του franchise. Η απόπειρα των δημιουργών του να μετατρέψουν το νέο Call of Duty σε ένα «όλα σε ένα» πακέτο για κάθε multiplayer γούστο είχε ως θύμα το προχειροφτιαγμένο single player mode, όπου η φιλόδοξη καινοτομία των «Open Combat Missions», δυστυχώς, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Ας ελπίσουμε πως η κριτική όλων μας, θα λειτουργήσει ως σκαλοπάτι για μια μελλοντική μεταμόρφωση της σειράς προς το καλύτερο. Γιατί αν οι δημιουργοί αρκεστούν μόνο στο να ψάχνουν τρόπους, προκειμένου να δελεάσουν το κοινό σε περισσότερα microtransactions, τότε το gaming θα βαδίσει σε ζοφερά μονοπάτια…