Tom Clancy’s The Division 2
H Ubisoft δεν δείχνει να πήρε ψύχραιμα τη χαμένη ευκαιρία του «The Division» να δημιουργήσει το δικό του φανατικό κοινό, όπως έκαναν τα Rainbow Six Siege και Ghost Recon Wildlands. Για τον λόγο αυτόν επιστρέφει δριμύτερη, διορθώνοντας τα κακώς κείμενα και καταθέτοντας ένα βελτιωμένο alter ego του πρώτου της τίτλου. Το «The Division 2» θα φανεί εξαιρετικά οικείο σε όσους έπαιξαν το προηγούμενο third person shooter της σειράς, αναγνωρίζοντας παρ’ όλα αυτά αρκετούς τομείς που έχουν αλλάξει σημαντικά τη φιλοσοφία τους.
Οσον αφορά στο σενάριο, εγκαταλείπουμε τη χιονισμένη Νέα Υόρκη του προηγούμενου τίτλου για να μεταφερθούμε στη σαφώς πιο ποικιλόμορφη Ουάσιγκτον 7 μήνες μετά. Ο δολοφονικός ιός έχει προκαλέσει εμφύλιες συρράξεις και η Αμερική δεν θυμίζει σε τίποτα τη χώρα που γνωρίζουμε σήμερα. Δεν είναι τυχαίο πως, ως κέντρο επιχειρήσεων της στρατιωτικής μονάδας μας έχει επιλεγεί ο Λευκός Οίκος, ενδεικτικό των όσων έχουν προηγηθεί σε έναν κόσμο που καταρρέει.
Περνώντας στις αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού, ξεκινάμε από τη συνολική προσέγγιση του gameplay, η οποία δίνει μία πιο «βαριά» αίσθηση στις κινήσεις του χαρακτήρα με την κάμερα τοποθετημένη λίγο πιο κοντά του, καθιστώντας τη δράση περισσότερο ρεαλιστική και λιγότερο arcade. Οι ρυθμοί παραμένουν έντονοι, αλλά ο ήρωας παύει να τρέχει αριστερά-δεξιά σαν δαιμονισμένη πεταλουδίτσα, γεγονός που ενθαρρύνει μία πιο στρατηγική προσέγγιση στην κάλυψή του και στην πορεία του στο πεδίο κάθε μάχης. Το cover system, άλλωστε, είναι εύχρηστο και κυρίαρχο στη φιλοσοφία του παιχνιδιού. Ενα από τα αρνητικά του πρώτου «The Division», ήταν το γεγονός πως αρκετοί εχθροί απαιτούσαν να τους… ψεκάσετε με απειράριθμους γεμιστήρες μέχρι να υποκύψουν στα τραύματά τους, κάτι που στην πλειονότητα των περιπτώσεων έχει πλέον μετριαστεί, δίχως όμως να εκλείψει τελείως. Αυτό που αναμφίβολα έχει βελτιωθεί είναι η νοημοσύνη των αντιπάλων και ο τρόπος που πολιορκούν τις θέσεις σας. Εκεί θα χρειαστείτε την online βοήθεια των συμπαικτών σας, μιας και η εμπειρία απογειώνεται όταν ρίχνεστε στη μάχη ως μέλος μίας τετραμελούς παρέας. Το online co-op στοιχείο είναι αυτό που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον ακόμη και μετά το πέρας του κύριου campaign. Για τους πιο… αιμοδιψείς παίκτες υπάρχει πάντα η darkzone, η περιοχή που μας σύστησε το πρώτο Division, όπου επιτρέπεται η PvP (Player versus Player) δράση. Ο,τι loot «πλιατσικολογήσετε» στη darkzone πρέπει πρώτα να το μεταφέρετε σε κάποιο evac point για να το παραλάβει ελικόπτερο προτού κατοχυρωθεί σε εσάς, γεγονός που μεταφράζεται πως, όσο κυκλοφορείτε «φορτωμένος», αποτελείτε ελκυστικότατο στόχο για όλους τους υπόλοιπους online παίκτες. Ως εκ τούτου, καλό είναι να μπαίνετε και στην PvP αρένα με κάποιον online σύμμαχο να φυλάει τα νώτα σας. Η συνεργασία σας με τους co-op συμπολεμιστές σας είναι αναμφίβολα το κρυφό χαρτί του «Tom Clancy’s The Division 2».
Το δεύτερο μέρος του «The Division» διορθώνει ατέλειες και ισορροπεί τις… αμετροέπειες του προγόνου του με στόχο να κερδίσει το απαιτητικό κοινό των online shooters.
